Ostry nieżyt żołądkowo-jelitowy o etologii Salmonella entiritidis powikłany posocznicą – postępowanie zgodnie z wytycznymi a indywidualna ocena pacjenta – opis przypadku

Autor: Monika Kucińska
Kliniczny Oddział Pediatrii z Pododdziałem Alergologicznym, Pododdziałem Endokrynologicznym i Pododdziałem Neurologicznym, SZPZOZ im. Dzieci Warszawy w Dziekanowie Leśnym
Współautorzy:
Zuzanna Markowska, Kliniczny Oddział Pediatrii z Pododdziałem Alergologicznym, Pododdziałem Endokrynologicznym i Pododdziałem Neurologicznym, SZPZOZ im. Dzieci Warszawy w Dziekanowie Leśnym
Piotr Hartmann, Kliniczny Oddział Pediatrii z Pododdziałem Alergologicznym, Pododdziałem Endokrynologicznym i Pododdziałem Neurologicznym, SZPZOZ im. Dzieci Warszawy w Dziekanowie Leśnym
Kategoria: Choroby zakaźne

Salmonella entiritidis jest beztlenową Gram-ujemną pałeczką z rodzaju Enterobacteriaceae stanowiącą częsty czynnik etiologiczny ostrego nieżytu żołądkowo-jelitowego. Kolonizację jelit tą bakterią wśród osób zdrowych szacuje się na 1-4% populacji. Najczęstszymi źródłami zakażenia człowieka są zanieczyszczona woda i żywność; zwłaszcza wśród dzieci do zakażenia może dochodzić również drogą fekalno-oralną. Zakażenie tym drobnoustrojem może przebiegać bez objawów klinicznych, pod postacią objawowego zapalenia jelit lub posocznicy. Zakażenie w większości przypadków nie wymaga leczenia i ogranicza się samoistnie. Zgodnie z wytycznymi leczenie zaleca się jedynie w wybranych przypadkach, ponieważ zwiększa ono ryzyko przetrwałego nosicielstwa i selekcji szczepów wielolekoopornych.

Zadaj pytanie Autorowi
Loading the chat ...